PL

Biografia

LESZEK BZDYL

ur. 10 VI 1964 we Wrocławiu

tancerz, choreograf, reżyser, aktor.

W 1990 ukończył historię na Uniwersytecie Wrocławskim. W czasie studiów zaangażował się w działalność studenckich grup teatralnych. W latach 1987-90 pracował z Teatrem Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. Od 1990 do 1992 związany z gdańskim Teatrem Ekspresji Wojciecha Misiury.

W 1992 wspólnie z Katarzyną Chmielewską założył Teatr Dada von Bzdülöw. W kierowanym przez siebie teatrze wyreżyserował i stworzył choreografię do większości spektakli, m.in. do „Magnolii” (premiera 28 VIII 2002), do opartego na „Dziennikach” Witolda Gombrowicza spektaklu „Kilka błyskotliwych spostrzeżeń” (premiera 10 VI 2004), do z realizowanego w USA „Factor T” (1 III 2008) oraz „Le Sacre” (17 XII 2010).

Z Teatrem Dada wystąpił na licznych festiwalach i scenach teatralnych w Polsce, w ponad 20 krajach Europy, jak również w Chinach, Indiach, Korei Południowej, Stanach Zjednoczonych, Izraelu i Palestynie.

Brał udział w realizacji kilkudziesięciu przedstawień na scenach Warszawy (teatry: Narodowy, Rozmaitości, Powszechny, Polski, Studio), Gdyni (Teatr Miejski), Gdańsk (Teatr Wybrzeże, Legnicy (Teatr im. H. Modrzejewskiej) i Wrocławiu (Teatr Współczesny). Jako reżyser przedstawień dramatycznych zrealizował m.in.: „Cyrano de Bergerac” wg. Edmonda Rostanda - Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy (2009) oraz „Zielone Zoo” - według autorskiego scenariusza - w Teatrze OCH w Warszawie (2010). W Teatrze Miejskim w Gdyni w latach 1997-2000 wraz z zespołem Teatru Dada von Bzdülöw prowadził spotkania artystyczne pod nazwą Dzień Pięknego Towarzystwa. Był koordynatorem gdańskiego festiwalu Korporacja Tańca (od 2002 do 2007).

Bierze udział w projektach międzynarodowych, m.in.: Landscape X (Interkult, Sztokholm), In the body oraz Papugaj (Bałtycki Uniwersytet Tańca – Gdańsk), Drop Dead Gorgeous (koprodukcja Teatru Dada z Vincent Dance Theatre, UK), Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń - Trans Danse Europe (Avignon, Bruksela, Helsinki, Praga, Reykjavik), Out of Bounds oraz Faktor T (Dance Advance, Filadelfia, USA), Co-operacja (CDN - Paryż, Festiwal La Batie - Genewa, Opera Bałtycka, Gdańsk), ODYS-SEAS – europejski projekt na terenach Stoczni Gdańskiej.

Prowadzi warsztaty taneczne i aktorskie w Polsce i za granicą, m.in. w Anglii, Francji, Czechach, Szwecji, Finlandii, Niemczech, Zimbabwe i USA. Uczył w gdańskiej Państwowej Szkole Baletowej, w Studium Wokalno-Aktorskim w Gdyni oraz w Akademii Teatralnej w Warszawie.

Jako aktor wystąpił m.in. w spektaklach Teatru Miejskiego w Gdyni w reżyserii Julii Wernio: w szekspirowskiej „Burzy” (premiera 9 VII 1999) oraz w „Życie jest snem” Pedra Calderona de la Barca (premiera 27 VI 2003) oraz w Teatrze Wybrzeże - "Charlie Bokserem" w reżyserii Piotra Cieplaka (premiera 19 IX 2010).

Jest laureatem wielu nagród, w tym Nagrody Miasta Gdańska w dziedzinie kultury (1999), Nagrody Teatralnej Marszałka Województwa Pomorskiego (2006), nagrody Sztorm Roku -plebiscyt czytelników Gazety Wyborczej (2007), Międzynarodowej Nagrody Teatralnej Theatre Pasta - Indie (2007). W 2010 roku otrzymał Odznaczenie Honorowe - Zasłużony Dla Kultury Polskiej (2010).

Kilka słów o tańcu i teatrze:

Taniec stał się elementem mojego teatralnego doświadczenia stosunkowo późno. Dopełnił i pogłębił niejako zestaw technik scenicznej wypowiedzi. W ciągu lat pracy okazało się, że jest bazą dla pracy z głosem, w jakiś szczególny sposób wspiera określanie charakteru postaci scenicznej, służy kreowaniu atmosfery emocjonalnej widowiska teatralnego. Taniec, o którym mówię jest wypadkową wielorakich systemów ruchu: od medytacyjnych technik pracy z ciałem rodem ze Wschodu, poprzez wyrazistość mima ze szkoły Henryka Tomaszewskiego, na technikach tańca współczesnego rozwijanych w Europie i Ameryce kończąc. Taniec, który mnie interesuje nie zamyka się w ciasnych ramach estetyki. Ten taniec wspiera aktora-tancerza w jego wysiłku, aby istnieć na scenie tu i teraz, pozwala widowni współuczestniczyć w akcie kreacji. Ten taniec nie tworzy metafor. Taniec, którego ciągle na nowo poszukuję jest opowieścią o człowieku w jego powszedniości.

Swoją zawodową karierę rozpocząłem we Wrocławskim Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. I choć doceniam role tej sztuki teatralnego przekazu, jaką jest sztuka mimu, to od początku mojej zawodowej pracy zainteresowany byłem szerszą formułą ruchu scenicznego, dającą większą wolność interpretacyjną i kreacyjną. Byłem ukierunkowany na poszukiwania takiego języka wypowiedzi scenicznej, który nie ograniczałby indywidualności aktora, czy też tancerza.

W Teatrze Dada von Bzdülöw, w trakcie realizacji kolejnych przedstawień, próbuję zmierzyć się z tym „poszukiwaniem”. Ale każdy spektakl, to osobne wyzwanie. Odkrycie, które inspiruje powstanie jednego spektaklu, blokuje świeżość w podejściu do kolejnych projektów.

Jednak przez lata określiła się indywidualna formuła treningu tanecznego. Jej powstaniu sprzyjały spotkania z takimi choreografami i nauczycielami tańca współczesnego, jak Chris Aiken, Melissa Monteros, Cornelius Fisher Credo, Randall Scott, Rip Parker, Avi Kaiser, Tatiana Baganova, Thomas Hauert. Ważna była również współpraca z reżyserami teatralnymi (Jerzy Jarocki, Piotr Cieplak, Zbigniew Brzoza, Jacek Głomb, Edward Wojtaszek, Julia Wernio, Piotr Kruszczyński, Michael Marmarinos, Iwan Wyrypajew). Te szczególne i wielorakie doświadczenia wpłynęły na rodzaj i charakterystyczny rys mojej propozycji teatralnej.

Wierzę w ideę aktorstwa pełnego, które nie szuka różnic pomiędzy rodzajami scenicznych wypowiedzi